- nabrudzić
- глаг.• намарать• напачкать* * *nabrudz|ić\nabrudzićę, \nabrudzićony сов. нагрязнить, напачкать, насорить* * *nabrudzę, nabrudzony сов.нагрязни́ть, напа́чкать, насори́ть
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
nabrudzić
Смотреть что такое "nabrudzić" в других словарях:
nabrudzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, nabrudzićdzę, nabrudzićdzi, nabrudzićbrudź {{/stl 8}}{{stl 7}} pozostawić gdzieś brud, wprowadzić nieporządek, nieład; zanieczyścić coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nabrudzić w mieszkaniu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabrudzić — dk VIa, nabrudzićdzę, nabrudzićdzisz, nabrudzićbrudź, nabrudzićdził «pozostawić gdzieś brud, narobić gdzieś nieporządku» Dzieci nabrudziły w przedpokoju … Słownik języka polskiego
nadepnąć — dk Va, nadepnąćnę, nadepnąćniesz, nadepnąćnij, nadepnąćnął, nadepnąćnęła, nadepnąćnęli, nadepnąćnięty, nadepnąćnąwszy rzad. nadeptać dk IX, nadepnąćpczę (nadepnąćpcę), nadepnąćpczesz (nadepnąćpcesz), nadepnąćdepcz, nadepnąćał, nadepnąćany… … Słownik języka polskiego
napaskudzić — dk VIa, napaskudzićdzę, napaskudzićdzisz, napaskudzićudź, napaskudzićdził posp. «zanieczyścić coś odchodami; zabrudzić coś, nabrudzić» Gołębie napaskudziły na balkonie … Słownik języka polskiego
naświnić — dk VIa, naświnićnię, naświnićnisz, naświnićświń, naświnićnił pot. «zrobić nieporządek; nabrudzić» przen. «postąpić wobec kogoś nieuczciwie, podle» … Słownik języka polskiego
naświnić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}świnić II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}naświnić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, naświnićnię, naświnićni, naświnićświń, naświnićniony, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
